Bismillah de geç

Vakit namazlarını sürekli cemaatle, camide eda eden, ALLAH’a yürekten bağlı, çok duru gönüllü bir adam varmış. Ama evi, nehrin öbür tarafında olduğu için her vakit namazında, salla nehri geçmek epey vaktini alıyormuş.

Bir gün, gittiği camiide bir vaaz dinlemiş.

Hoca;

ALLAH’a öyle inanıp öyle dayanacaksın, öyle güveneceksin ki her işin kolaylıkla hallolsun...

Bismillah de gir suya! Yürü git..
diye de bir örnek vermiş.

Adamcağız bunu duyunca bir sevinmiş bir ki...

-Oh! Demiş, kurtuldum artık saldan, vakit kayıplarından..

Bismillah der geçerim karşıya. Sevincinden içi içine sığmıyormuş. Aynı zamanda da içinden Hocaya kızmaktaymış, neden şimdiye kadar söylemedi bunu diye...

Dediği gibi de yapmış Çıkmış camiiden, gelmiş nehrin kıyısına; Bismillah demiş, yürümüş geçmiş

Artık karısı da kendisi de çok mutluymuş

Bir gün hanımı;

Yarın o Hocayı al gel, yemeğe, o kadar iyiliği dokundu bize.

Olur, demiş adam.

Ertesi gün camiiden çıkınca, Hocayla anlaşmışlar; eve gidecekler.

Hoca; Bir sal bulalım deyince, adam şaşırmış;

Ne salı Hocam sen demedin mi Bismillah de yürü git! Ben o günden beri öyle yapıyorum Hadi geçelim..

Hoca hayretlerde...

titrek yüreğiyle, melûl mahzun bakmış adama ve;

-Ah! demiş...

Keşke benim imanım da,

SENİNKİ GİBİ ACABA SIZ OLSAYDI, YÜRÜR GİDERDİM...

Bir şeyin olmasını istiyorsak önce inanmak gerek, acabasız, şüphesiz temiz bir kalp ile Allah’a güvenerek tam tevekkülle istediğimiz her şey muhakkak gerçek olur..

Benim duam zaten kabul olmaz, ben zaten bahtsızım ne istediğim oldu ki, ne yapsam da olmayacak biliyorum…

Sıyrıl artık bu düşüncelerden kendine olumsuzlukları kendin çekiyorsun..

Bak Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
Allahü teâlâya, kabul edileceğine tam inanarak dua ediniz! Biliniz ki, Allahü teâlâ gafil bir kalb ile yapılan duayı kabul etmez.[Şir’a]